Tytułem uzupełnienia i jako owoc poszukiwań zainspirowanych wzrastającą afektacją dla tego charakterystycznego noża prezentuję poniżej kilka przykładów nietypowych douk-douków: limitowanych serii, nieprodukowanych już modeli oraz – w osobnym wpisie – całą gamę spersonalizowanych przeróbek – customów.

Tym razem mało tekstu a dużo zdjęć 🙂

Serie limitowane

Douk-douk Black Tactical, wyprodukowany dla Szaboinc. Niemniej jednak spotyka się samodzielne przeróbki tego typu (wymiana oryginalnej głowni od Sorcierer’a na głownię od Tiki). Wariant ten widziałem też w ofercie Coutellerie Berthier i Arizona Custom Knives.

Higonodouk – limitowana wersja stworzona dla Coutellerie Berthier przez Laurenta Gaillard’a.

Doukeron – owoc współpracy Armes Bastille i Akeron. Limitowana seria 600 sztuk. Występuje także w wariancie burbońskim, jako L’Akereuil.

A Muvra – wariant nawiązujący do Korsyki i najbardziej charakterystycznego przedstawiciela jej fauny – muflona. W wyspiarskiej kulturze zwierzę to symbolizuje odwagę, siłę, charakter, inteligencję i ponad wszystko – wolność. Dodajmy do tego nóż i mamy perfekcyjną ikonę wagabundy, wolnego ducha przemierzającego nieprzyjazny świat i zawsze wychodzącego z opresji obronną ręką.

Douk-douk Greffoir – wariant ogrodniczy przygotowany wyłącznie na rynek niemiecki. Rozmiar petit, kilka wersji powłok

Le „Pierreux” (kamieniarz) – wersja stworzona dla stowarzyszenia kamieniarzy „Association de Compagnons Passants Tailleurs de Pierre”

Douk-douk Damas – wersja luksusowa, składana osobiście przez samego Pierre Cogneta, wykonana z damastu skutego przez artystę kowala Jean-Pierre Veysseyre. Skład: węglówka XC75 + nikiel.

Douk-douk en Argent Massif – wersja luksusowa, przygotowana na 80-cio lecie Douk-douka. Seria numerowanych 80-ciu egzemplarzy, rękojeść i uszko pokryte srebrem 925. Punca na rękojeści jest oryginalną puncą z 1929 roku. W komplecie luksusowe pudełko i okolicznościowy certyfikat.

Inne przykłady fabrycznych customizacji

Prototypy i modele już nieprodukowane

Douk-Douk z korkociągiem, projekt G. Cogneta

Le saharien – odmiana El Baraka  arabską inskrypcją na głowni, lata 50-te XX w.

El Dib – występujący 2 odmianie z głownią turecką i burbońską. Lata 60-te XX w. Obecnie odtworzony.

Le Lion – model z lat 30-tych XX w., obecnie odtworzony w wariancie sheepfot.

Douk-douk 626 – bardzo rzadki dziś model, pochodzący z lat 30-tych, rękojeść powleczona „sztucznym srebrem” zwanym speek (czyżby poprzednik dzisiejszego chromowania?), wyprodukowany w  bardzo nielicznej serii. Geneza nazwy nieznana, ale postawię taką hipotezę:wygląd postaci wskazywałby na Bliski Wschód (Biznacjum? Persja?, Babilonia?), zaś liczba może wskazywać na rok 626 n.e. – odparcie przez Konstantynopol oblężenia awarskiego i w konsekwencji upadek państwa Awarów lub też 626 p.n.e. – uniezależnienie się Babilonii od Asyrii, początek państwa nowobabilońskiego pod berłem Nabopolassara. Tak czy inaczej – rejon Bliskiego Wschodu wydaje się być adresatem tego wariantu noża.

La Levrette (chart) – model z lat 60-tych XX w., obecnie odtworzony.

Douk-douk Royal Drums Ancestors – akronim tej nazwy był identyczny jak akronim Rassemblement Démocratique Africain (Afrykańskie Zjednoczenie Narodowe) – partii, która odpowiadała w dużej mierze za ruch niepodległościowy w Afryce Zachodniej i koniec francuskiego kolonializmu na tych terenach.

Douk-douk Touriste Moderne 3 częściowy, projekt Gastona Cogneta. Egzemplarz w oryginalnym opakowaniu, z kolekcji prywatnej.

Fragment dawnego katalogu Cognet – oferta z lat 1930-60.

Przykłady customizacji w kolejnej części artykułu – już wkrótce!