Nazwa tego noża, oznaczająca dosłownie „wieża” nie ma nic wspólnego z kształtem. Pochodzi ona od małej miejscowości Donjon w departamencie Allier. Nazwa wioski zaś…cóż, z pewnością stała tam kiedyś jakaś wieża 😉

Kształt noża jest dość charakterystyczny, wpisujący się w lubianą we Francji tradycję głowni „owcze kopytko” (pied de mouton). Głownia jest węższa u nasady i rozszerza się mocno ku sztychowi. Rękojeść na szkielecie metalowym lub mosiężnym, jedno duże okucie (mitre) od strony głowni, okładziny tradycyjnie z rogu mocowane 3 nitami, często w dekoracyjnej formie rozety. Zaokrąglone zakończenie chwytu w formie „crosse” (kolby). Należy do tej samej rodziny noży co Charlois , Fenerol, Charretier, Tire-Droit, mających swoje korzenie w Burgundii, szczególnie w departamencie Ain oraz Saône-et-Loire. Jak większość noży regionalnych ma genezę wiejską, używany był m.in. przez hodowców, ogrodników, drobnych handlarzy – wszędzie tam gdzie praca łączyła się z podróżami czy przemieszczaniem. szeroka głownia jest wygodna przy otwieraniu, stąd brak nacięcia na paznokieć, co bez wątpienia powodowało także niższą cenę tego noża i warunkowało jego dostępność oraz popularność.

Nóż dostępny w katalogach od początku XX w., obecnie produkowany w Thiers.